ارزو
آرزوهایم را به ظرفی می گویم
که
درونش آب زلال وشفافی جای دارد
وآن را به زیر سبزترین گل باغچه می ریزم.
آری ،
می دانم با شکوفا شدن گل باغچه
آرزوهایم براورده می شود.
نظرات شما عزیزان:
کاش ای تنها امیدزندگی میتوانستم فراموشت کنم... یاشبی چون آتش سوزان عشق درنهیب سینه خاموشت کنم... کاش احساس نیاز دیدنت... چون وجودت از وجودم دور بود.... در دلم آتش نمیزد آن نگاه... کاش آنروز چشمانم کور بود...